Да се обраќаш на сите значи да не се обраќаш никому. Знам дека веќе си свесен/а за ова. Бидејќи медиумите се повеќе сегментирани во денешно време, да се знае ТОЧНО кому се обраќаш е прилично суштинско. Значи, каде започнуваш?
Која е твојата публика?
Прво, избери ја твојата широка публика врз основа на демографијата и географските информации.
Демографската сегментација значи поставуваш прашања, како:
· Колку години имаат луѓето до кои сакаш да допреш со твоите пораки? Дали сакаш да им се обраќаш на луѓе на одредена возраст? Колку е широк овој опсег?
· Кој род е твојата публика? Дали нивниот род е важен за твојата кауза?
· Каков е нивниот семеен статус? Дали оваа карактеристика е важна за твојата кауза?
· Колкави се приближните примања на твојата публика?
· Како се издржуваат? Каква работа имаат?
Географската сегментација се однесува на поставување прашања како што се:
· Каде живеат?
· Кои се нивните културни преференции? Дали има некоја културна сензитивност што треба да ја земеш предвид при планирањето на твојата комуникација?
· Кој е нивниот јазик? Дали им е важно да комуницираат и на други јазици освен, на пример, официјалниот јазик на земјата во која живеат?
Примери за оваа широка публика може да се: машки таксисти на возраст од 20-40 години кои живеат во Полска, хрватски вдовици со мали деца, деца на муслимански имигранти во Париз кои зборуваат и француски и арапски, итн.
Откако ќе избереш широка целна публика, треба да ја ограничиш на микро целна публика.
Колку е посегментирана публиката, толку поголемо влијание ќе има твојот наратив и толку поголеми шанси има да влијае врз промените во однесувањето или ставовите на таа публика.
Што прави твојата публика?
За дополнително да ја стесниш твојата публика, земи ја предвид заедницата (од широката публика што ја наведе со демографски и географски информации) која ја дели истата мотивација за нејзиното заедничко и слободно избрано однесување на кое сакаш да влијаеш.
Забележи дека однесувањето треба да биде конкретно и навистина избрано од заедницата. На пример, во изјава како што е: „Младите мажи се чувствуваат осамено во малите градови во САД“ „се чувствуваат осамено“ не е избрано однесување, но „остануваат дома после работа“ може да биде.
Други примери: Тинејџери кои пушат марихуана и чувствуваат дека другите тинејџери им се восхитуваат. Млади жени од Њујорк кои користат здравствена апликација и сакаат да трошат пари на спортска облека.
Значи, сега си подготвен/а да го поставиш третото прашање, наречено „целно прашање“: зошто публиката што ја избра го манифестира ова конкретно однесување?
Зошто твојата публика го прави она што го прави?
Целното прашање треба да може да се мапира, што значи дека треба да ти даде широк спектар на теми за анализа, врз основа на која ќе ги препознаеш емоциите на твојата публика.
Целно прашање што може да се мапира треба да ја содржи и заедницата и нејзиното слободно избрано однесување.
Рецептот за јасно целно прашање е како што следува:
Зошто + микро целната публика сфатена како заедница + нејзиното слободно избрано однесување?
Пример: Зошто машките тинејџери почнуваат да пушат? Зошто повозрасните луѓе во Полска одбиваат да гласаат?
Со ова прашање, ти си подготвен/а да ја користиш техниката за мапирање на целната публика за дополнително да го продлабочиш твоето знаење за тоа кого опфаќаш и како точно можеш ефективно да ги постигнеш твоите цели со кампањата што ја планираш.