Како што открија и тројца истражувачи во нивното анкетирање за потребите на студијата поврзана со ова прашање, „некои производи, всушност, дизајнирани да имаат корист од когнитивниот развој го попречуваат, во меѓувреме некои производи дизајнирани обично за забавни цели водат до долгорочни придобивки“. „Исто како што нема единствен ефект од јадењето храна, нема единствен ефект од гледањето телевизија или, пак, играњето видеоигри“, пишуваат тие.

„Различните видови медиуми имаат различна содржина, барања за акција и барања за внимание, а тие доведуваат до различни ефекти врз однесувањето. На пример, ДВД за мали деца во некои случаи го забавиле развојот на говорот кај бебињата од 8 до 16 месеци. Сепак, акционите видеоигри, кои во секој дом имаат лошо прифаќање како трошење време, како црни дупки што го уништуваат умот, се покажуваат дека имаат многу придобивки. (Ги слушате тинејџерите како навиваат?)

Размислување

Бавалиер и неговите колеги го составиле ова резиме врз основа на различни истражувања, кои зборуваат за мерливи придобивки од акционите видеоигри: сè поголем број истражувања покажуваат дека играњето акциони видеоигри е поврзано со голем број подобрувања во визија, внимание, познавање и моторна контрола… На пример, искуството со акционите видеоигри ја подобрува способноста да се гледаат малите детали во преполни сцени и да се воочат слабите знаци, како што се оние што се присутни при возење во магла… Страсните играчи прикажуваат подобрена контрола на вниманието одозгора надолу и побрзо избираат помеѓу различните опции… Тие исто така прикажуваат подобра визуелна краткорочна меморија… и можат пофлексибилно да се префрлаат од една задача на друга.

Во нашиот мозок се случуваат промени поради медиумите, но ова не е феномен од типот „една мерка што им се приспособува на сите“.
„Вниманието и познавањето се темелите од кои зависат сите наши капацитети — нашата способност да размислуваме, да се сосредоточиме, да решаваме проблеми и да бидеме присутни еден со друг“, наведува Центарот за хумана технологија со седиште во Обединетото Кралство. „Постојаните технолошки прекини и јасно насочените дефокусирања, кои се дизајнирани да нè одржуваат повеќе ангажирани со технолошките производи, додаваат голем данок на овие критични функции.“

Читање

Начинот како ние читаме на интернет, стана интензивно поле на проучување. На екранот ги читаме главните моменти, а не деталите. За да ни помогне да избереме од огромното количество материјали што ги наоѓаме на интернет, ја усвоивме техниката на хиперчитање за да одлучиме брзо дали да посветиме повеќе време на нешто. Професорот по комуникации Џејмс Сосноски (1999) прв го употреби поимот хиперчитање, опишувајќи го како „насочено од читател, засновано на екран и компјутерско потпомогнато читање“. Тој вклучува селективно читање, сумирање на содржината, па дури и подалеку – „преглед“, што е случајно читање, надвор од секвенцијата, што му одзема на читателот каква било кохезија во текстот. Дали вие се наоѓате себеси да читате на овој начин на интернет?